Markt verslaan: Hubris

Genadeloos gestraft.

Grieks was een van mijn lievelingsvakken. Niet omdat ik er uitzonderlijk goed in was, maar omdat de we sappigste verhalen uit de Griekse mythologie mochten vertalen en analyseren.

In het kader van beleggen moet ik regelmatig denken aan 1 specifiek woord en thema uit die verhalen.

ὕβρις. Of hubris.

Hoogmoed. Overmoed. Grootheidswaan. Waarmee de mens dacht de wereldorde en/of de goden uit te kunnen dagen. En die mens werd daar dan altijd genadeloos voor gestraft, door die goden.

Volgens de efficiënte markthypothese in de financiële wetenschap, is de realiteit, of “wereldorde”, nu eenmaal dat alle publieke informatie en toekomstverwachtingen verwerkt zitten in de prijs van aandelen.

En het dus onmogelijk is om structureel op de lange termijn, hogere rendementen te behalen dan het gemiddelde - behalve door geluk.

We zien dan ook dat de meeste beleggingsprofessionals de markt NIET kunnen verslaan.

En die genadeloze straf? ;)

Actief de markt proberen te verslaan betekent meestal veel handelen, en handelen kost geld, wat van je winst afgaat, waardoor je een rendement LAGER dan het marktgemiddelde kunt verwachten.

Pijnlijk!

En dan heb je nog alle tijd en kopzorgen die je eraan hebt verspild, aan het zinloos proberen om de markt te verslaan.

Toch worden we helaas nog van alle kanten gevoed met het idee dat het wél kan. Door verhalen van “iemand die is binnengelopen”, omdat zoveel mensen hier hun beroep van hebben gemaakt, door mensen die ons vertellen hoe je aandelen kunt analyseren om er winst op te maken, etc.

Als je dat hoort, denk dan aan de efficiënte markthypothese. Aan dat nog geen 1% van de actieve handelaren de markt weet te verslaan.

En aan die genadeloze straf die de Griekse goden voor je in petto hebben als je het toch probeert ;)

Een poos geleden zei iemand tegen me: "mensen met een vermogen boven het miljoen zijn meestal al lang en breed voorzien door vermogensbeheerders en andere partijen. Met jouw bedrijf moet je het hebben van de categorie tot aan dat miljoen."

Ik richt me inderdaad op ondernemers met een belegbaar budget vanaf een paar ton.

Maar de bovengrens is ver zoek.

Waar het misschien logisch lijkt dat vanaf zeg €1.000.000, alle ondernemers wat betreft beleggen al helemaal voorzien zijn… blijkt niets minder waar.

Er zijn veel ondernemers die zelf beleggen, maar zich eigenlijk afvragen wat ze aan het doen zijn.

Ondernemers die hun vermogensbeheerder vaarwel hebben gezegd, omdat ze ontevreden waren.

Ondernemers die hun vermogen over meerdere spaarrekeningen verspreiden, maar niet weten wat ze met beleggen aan zouden moeten.

Ondernemers die weten hoe ze met geld, geld kunnen maken in hun bedrijven - maar van beleggen nog geen kaas hebben gegeten.

Ondernemers die een ander niet zomaar hun vermogen toevertrouwen.

Ondernemers, die financiële instituten niet per se hoog hebben zitten.

Ondernemers die gewoon te druk zijn geweest met bouwen, om na te denken wat te doen met het vermogen dat zich sinds kort is gaan opstapelen.

Voor veel ondernemers is er nog een wereld te winnen als het om beleggen gaat.

En aan die genadeloze straf die de Griekse goden voor je in petto hebben als je het toch probeert ;)